شکرغدیر

الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلاَمَ دِینًا

در ذکر فضایل روز بزرگ غدیر ذکر همین دو نکته از کلام پر شرف وحی ، به نظر حقیر خود جای درنگ و تامل فراوان دارد.  "" اکمال دین ""  و  "" اتمام نعمت "".

وقتی حضرت اله  در بیان فضیلت این روز پر شرف از دو واژه کلیدی  اکمال دین و اتمام نعمت سخن به میان می آورد ، بی شک باید درمفاهیم این واژه ها خوب نگریست و رمز و راز پویایی تاریخی آنرا جستجو کرد. 

دین بدون پذیرش امامت و مهمتر از آن "" ولایت "" ناقص است و نیازمند  تکمیل شدن . کار سترگ پیامبر عظیم الشان زمانی تکمیل می گردد که "" ولی "" را معرفی نماید. جامعه بدون ولی جامعه ای ناقص است و ره به انجام نخواهد برد.

اما اتمام نعمت نیز در جای خود ظرافت خاصی دارد. کدام نعمت بر کافه مسلمین تمام شده است ؟ نعمت هدایت یا امامت ؟ نعمت اسلام یا نعمت ولایت . 

هرکدام را که بگیریم در جای خود نعمت است و شکر نعمت بر نعمت پذیر واجب . پس "" غدیر "" به حق روزی است بزرگ  که اگر نبود این روز نه اسلاممان کامل بود ونه نعمتمان تمام.

و شکراین روز بزرگ نیست مگر به شکر گزاری عملی که همان عمل به اسلام حقیقی و ناب و پذیرش ولایت خدا و رسول و جانشینانش است.

.