شور و شعور حسینی

شاید در هیچ ایامی از سال نتوان اینگونه مردم را خود جوش مجتمع نمود. اجتماعی که از هر قشر و سن و شغل و ... در خود جای داده است. 

اما آنچه مهم است نهایت استفاده از این اجتماع میلیونی است . در محرم و فصل عزاداری خیلی ها به شور حسینی دل خوشند و برخی به شعور حسینی 

 برخی تنها ظواهر هیئت و تکیه و .... می بینند و برخی درس های گفته و ناگفته عاشورا را کند و کاو می کنند. 

گمانم براین است که شهر خانه تکانی بنیادینی را طالب است. و البته نباید مغفول بماند که این خانه تکانی ، نه یک شبه به دست می آید و نه یک تنه 

هرکس به فراخور حال خود ، از آن مداح گرفته باید نهایت دقت را در شعرو سبکش نماید ، تا آن واعظ و روحانی و منبری که دغدغه اش باید روشنگری و کشف فلسفه عاشورا باشد و بس

خوشبختانه چند سالی که  عزادرای ها در اردکان به سمت و سویی دیگر می رود که نشانه های روشنی است از پرهیز از حواشی و پرداختن به اصول

انتخاب موضوع سخنرانی به نظرم کار شایسته است که این روزها بسیاری از سخنرانان در مراسم های دهه اول انجام داده اند. 

سمت و سوی سخنرانی ها نیز سمت و سویی اجتماعی به خود گرفته است و این نیز جای خوشحالی دارد.  اکنون که خیل بی شمار مردم خود را برای عزای امامشان آماده کرده اند ، بهترین زمان برای اسفاده بهینه و درست از شوری است که باید به شعور تبدیل شود.