مدرسه فردا

هرکس که حتی اندکی تدریس کرده باشد ، خوب می داند که استعداد وجه مشترک دانش آموزان است و عدم ظهور آن وجه تمایز آنان

فرزندان ما بی شک از چنان استعداد خدادادی بر خوردارند که می توانند به راحتی مدارج علمی را طی کنند ، اما در این مسیر گاه تمرکز بر روی چیزی غیر از درس باعث می شود ، بهترین سالهای عمر نسل جوانمان تنها و تنها در پشت نیمکت مدارس طی شود و حسرت تنها بازمانده این روزها باشد.

مدرسه فردا به نظر من جایی است که هنر تمرکز را برای دانش آموزان به ارمغان می آورد ، هنری که این روزها به دست آوردنش واقعا سخت و نگه داشتنش بس سخت تراست.

خیلی وقتها سر کلاس وقتی مشغول تدریس درسی بوده ام با تمام وجود احساس کرده ام که دانش آموزی تنها وتنها جسمش را در کلاس به امانت گذاشته و روح و خیالش در عوالمی دیگر پر می زند.

گسترش وسایل ارتباط جمعی نیز به نوعی این روزها ذهن فراگیران را پریشان کرده است . بچه هایی که نمی توانند شبی را بدون تلفن همراه ، تب لت ، لپ تاپ و... بگذرانند.

بکوشیم در مدارسمان  "" تمرکز "" را توسعه و ترویج داده و آنگاه شاهد ظهور استعداد های  علمی نهفته فراگیرانمان باشیم.