برخی عادت کرده اند همیشه "" مصادره به مطلوب کنند "" . مطلب بنویسند ، مصاحبه کنند ، در سطح شهر نظر سنجی کنند و اینگونه وانمود کنند که :
اولا: انقلاب و 22 بهمن ارث پدری آنان است
دوما: هرکس در راهپیمایی حضور داشت باماست و گرنه برعلیه ما و با دشمنان
سوما: تعیین تکلیف کنند که چه کسانی حق حضور دارند و چه کسانی ندارند.
انقلابی که این روزها سی و چهارمین طلوعش را به جشن نشسته ایم:
اولا: ارث پدری هیچ کس نیست
دوما: ملاک حمایت از انقلاب و آزمانهای آن حضور در راهپیمایی نیست ، شاید فردا برخی واقعا معذور باشند ، مگر دین داری حتما به خواندن همه نمازهای صبح است ؟؟؟ اگر اینگونه است خیلی ها نظیر حقیر متاسفانه فوت واجب داشته ایم پس....
سوما: کشور محتاج فضای آرام و بی هیاهوست ، این مهم برخاسته از منویات رهبر معطم انقلاب و همه مسئولان خدوم کشور است ، پس لذت 22 بهمن و این روزها را با بهانه گیری های بچه گانه تلخ نکنیم.
واما:
خوشحالیم که انقلاب اگر هیچ چیزبرای این کشور به ارمغان نداشته است ( که داشته است ) لااقل این اندازه به ما هویت بخشیده است تا اظهار وجود کنیم.
پس:
فردا هرکس در حد توان خود ، چه با حضور ، چه با حمایت ، چه با ایجاد وحدت و... باید آنچه در توان دارد برای اعتلای نام مقدس جمهوری اسلامی تلاش نماید و به دنیا ثابت کند علیرغم همه مشکلات ، انقلابمان را دوست داریم.