اول مظلوم

برخی یک انسانند و بس . روزگاری می آیند و دیر زمانی می روند ؛ اما برخی دیگر به واقع کلمه ، جاویدانند. نه تعلق به عصری دارند و نه تاریخ مصرفی . این بزرگان ، بی شک نه در قالب جسم خود  ، که در شمایل روحانی خود، واسطه های فیض حضرت اله بوده و چون ریسمانی ، آسمان را به زمین  متصل کرده اند.

اما در این میان  بزرگ مردی است که جهان او را به "" اول مظلوم"" می شناسند ، کسی که هنوز سحر کلامش در عمق کوچه پس کوچه های تاریخ جاری است و هنوز فصیحان کلام و بلیغان سخن ، سفره چین خوان کلام او هستند. 

اما به واقع ، مظلومیت این ابر مرد را در جای دیگری باید جستجو کرد ، به نظر حقیر ، مظلومیت حضرت امیر ع  را باید در کج فهمی قومی یافت که مصداق بارز آیه شریفه "" انقلبتم علی اعقبکم   1"" بودند. کسانی که هنوز پیامبرشان به خاک نرفته بود که در سقیفه ، ردای خلافت را ازتن  حق برکندند و استمرار مسیر نبوت را به چالش کشیدند.

مظلومیت حضرتش را باید در 25 سال خانه نشینی اش جستجو کرد که به فرموده اش : خار در چشم و استخوان در گلو داشت.

مظلومیتش آنجایی بیشتر خود می نماید که شاگرد و هم رزمش در صفین ، به چنان جهالتی دچار شود که در هیات خوارج ، محاسنت را در شب قدری به خونت خضاب کند به امید آنکه ثوابش از هزار ماه برتر باشد.

آری :

علی ع  او مظلوم تاریخ است  ،  آنکس که تمام زندگی اش را وقف اسلام نمود و بهترین سالهای عمرش را برای همین اسلام به سکوت نشست . او مظلوم  است ، تابشریت برای همیشه بداند که :

جهالت       مرز ، خون، نژآد ، آئین ، جنسیت ، سرزمین و.... نمی شناسد. 

پاورقی:

1و ما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل افائن مات او قتل انقلبتم علی اعقبکم و من ینقلب علی عقبیه فلن یضر الله شیئا و سیجزی الله الشاکرین (آل عمران-144)

.....