این روزها فضای مجازی شهر التهاب بدی در خصوص شهرداری اردکان و عملکرد آن به خود گرفته است. التهابی که بی شک بخشی از آن وارد و بخشی ناوارد است. فعالیت های عمرانی و غیر عمرانی شهر در سیکلی نامرتب ، موجبات نارضایتی شهروندان را فراهم نموده است که از ذکر مصادیق آن در این فضا معذوریم اما نکته ای که کمتر در این هیاهوی مجازی به چشم می آید ، این است که :
تمام ابهت و اعتبار یک شهر را در وهله اول ، شهروندان آن شهر می سازند و اگر خواست جمعی برای ساختن شهری آرمانی و عاری از هرگونه عیب و بری در میان قاطبه شهروندان رسوخ نکند ، بی شک توقع شهری در خور لیاقت ، کمی دور از انصاف است.
اکنون بعد از به چالش کشیدن شهرداری و شهرداری وشورا ، بهتر است کمی رفتارهای شهروندان خودمان را نیز به چالش کشیم . آیا واقعا خودما رعایت تمامی موارد بهداشتی ، نظافتی ، اخلاقی و.... را در سطح شهر داریم ،؟
وقتی هنوز هستند در شهر کسانی که ساعت برداشت زباله را رعایت نمی کنند و دو روز دو روز زباله خود را کنار کوچه رها می کنند
وقتی هستند کسانی که سد معبر برایشان عادی است و هیچ ابایی از تجاوز به حقوق شهروندان ندارند.
وقتی هستند کسانی که به جای استفاده از فضای سبز گرانقیمت بوستان ها ، فرزندانشان درختان را می شکنند و هیچ اعتراضی نمی کنند
وقتی هستند کسانی که آداب معاشرت را در کوچه و خیابان رعایت نمی کنند و با سخنان رکیک همدیگر را مورد خطاب قرار می دهند
وقتی هستند کسانی که بعد از اتمام ساختمان سازی خود ، نسبت به نظافت کوچه اقدام نمی کنند
وقتی هستند کسانی که هنوز هم زباله از درون ماشین خود به بیرون پرتاب می کنند
و دهها مورد دیگر
شاید کمی دور از انصاف باشد که نوک تیز پیکان نقد را تنها به سمت شهرداری نشانه رویم .
هرچند در آراستگی شهر ، تدبیر بیشتری از عوامل خدوم شهرداری می رود اما فراموش نکنیم که هر شهروند یار دواردهم تیم شهرداری است. اگر یک ، یک ما دست یاری به بهسازی و زیباسازی شهرمان دراز نکنیم ، بی شک ، اردکان را چنان که شایسته مردمانش است ساخته نمی شود.