نجیب بود و صبور

هوالباقی 

مرگ برای همه یکسان است ، اما مرگ همه برای ما یکسان نیست.

سقراط را گفتند چرا از مرگ هراسی نداری ، گفت از چیزی که نمیدانم ،هراسی به دل راه نمی دهم.وبه راستی ما چه میدانیم که حقیقت مرگ چیست .

این روزها روزهای سختی بر باورمان میگذرد ، زیرا هنوز باورمان نمیشود که آرام مردی از میان ما رخت بربسته است که حداقل به پاس حق معلمی که بر گردن حقیر داشت ، فرض است برای روزهای خوبش در آن سرا ، آرزوی خوشبختی  نمایم.مردی که عمری را به جانبازی گذراند ، بی آنکه کسی بداند .انگار همین دیروز بود..... سال ۱۳۶۳....مدرسه راهنمایی سعدی....آخرین کلاس .....انتهای سالن....دست چپ... کلاس سوم راهنمایی 

وحضور معلمی جوان ..... 

آنکس که عمری را به دانش سپری کرد ، به دفعات به جبهه رفت ، جانباز شد اما هرگز جانبازی اش را به رخ کسی نکشید ،  بی شک امروز  در آن سرا نیز به آرامش ، خواهد زیست و بازماندگانش فراموش نمی کنند که چه نیک مردی را به امانت ، به دست خاک سپرده اند.

روحش همیشه سبز

.