هرچند "" خبر "" را به قول محتمل صدق و کذب تعریف نموده اند ، اما این روزها رسالت خبرنویسی و خبررسانی از احتمال صدق و کذب فراتر رفته است و گاه تیترخبری ، موجبات خیزش ملتی را فراهم کرده است. حقی نا حق و یا ناحقی حق شده است .
بی شک حوزه پر شرافت و درعین حال پر خطر خبرنگاری ، از چنان قداستی برخوردار است که پای هرکسی لیاقت بازشدن به آن را ندارد. آنکس که مدعی پوشیدن ردای خبر رسانی است ، باید بداند که در این حوزه جز راست نبیند، جز راست نشوند و جز راست و صدق ننویسد.
نوشتن و خبر رسانی ، جدا از ویژگی های حرفه ای آن که قابل احترام است ، برای کاتب خبر ، ویژگی های روحی و اخلاقی خاصی را نیز به دنبال دارد. آنانی که مزد بستان یکی جریان خاصندو یا آنانی که همسو با ترویج دهندگان یاس و ناامیدی مردم از نظام در کشور دست به قلم می شوند ، خواه، ناخواه به جای توسعه مبانی دموکراسی در کشور ، موجبات دورشدن مردم از بدنه نظام را فراهم می آو رند.آنا ن خبرنگار نیستند که شاید"" خبرساز "" باشند.
البته آ نچه گفتیم به این معنی نیست که اهالی خبر دربست وکیل الدوله باشند و هرچه برمذاق بزرگان خوش بیاید ، بنویسند ، هرگز . زیرا این با مهمترین ویژگی ذاتی یک خبرنگار که آزاد اندیشی و آزاد نویسی است در تناقضی آشکار است. او باید با چشمان تیز بین و حقیقت شناس خود ، آنچه را که در جهت بهبود وضع کشورش لازم است بر زبان قلم خود جاری کند.
17 مرداد هرسال که در سالیاد شهادت خبرنگار شهید"" محمود صارمی "" اهالی خبر و رسانه ، فرصتی برای دیده شدن دارند، بهترین زمان برای مرور شرح وظایف کسانی است که ردای پرشرافت خبر را بر تن کرده و دراین راه، از هیچ کوششی دریغ نمی ورزند.
باشد که این روز ، بهانه ای برای تجلیل از همه کسانی باشد که حق "" خبر "" را به درستی ادا می کنند و آگاهی بخشیدن به اهالی جامعه خود را از هر چیزی واجب تر می دانند.
.