جای خالی پر تاسف

دیشب فرصتی دست داد تا سی دی تبلیغاتی یکی از نامزدهای انتخابات اخیر مجلس را ببینم. اینگونه تبلیغات کردن ها ، مدتهاست که مد شده و در جای خود نکات مثبت و منفی بسیاری دارد که بماند . 

اما آنچه بیش از هر چیز دیگر حقیر را هم به تعجب و هم به گله مندی از عوامل تولید این فیلم تبلیغاتی وا داشت ، عدم حضور و به تبع آن عدم بیان مشکلات جامعه خدوم فرهنگیان شهر به عنوان یکی از مهمترین و با شرافت ترین اعضاء جامعه انسانی شهر بود .

در طول مدت   قریب به  58 دقیقه   زمان فیلم ، همه نوع قشری فرصت بیان مشکلات معیشتی  و غیر معیشتی خود یافتند الا جماعت فرهنگی . حال چرا باید این قشر تاثیر گذار در حساس ترین روزهای سال ( فصل انتخابات) اینگونه حتی در تیزرها و فیلم های تبلیغاتی بایکوت شوند ؛ الله اعلم. 

آنچه بر حقیر و جامعه فرهنگی شهر مبرهن است ، عدم برابری خدمات ارائه شده از سوی دولت ها و قوانین  مصوب مجالس ادوار گذشته با شان و کرامت فرهنگیان عزیز است. 

حال که دیگر فرصت تبلیغات  رو به پایان است  و فرصت جبران این چنینی نه برای آن کاندیدای محترم فراهم است ونه برای دوستان و اقربایش ، لااقل خدا کند بعد از انتخابات اگر نامزدشان رای آورد ، کاری عملی در راستای تحقق کرامت فرهنگی برداشته شود. اگر هم قرار است مثل این 58 دقیقه جایی در چهار سال آینده کاری نماینده شهر نداشته باشیم که هیچ . 

بعد از پایان فیلم به خود گفتم ، کاش لااقل آرایشگر بودم  .