بازنده انتخابات

از امروز رسما تبلغیات نامزدهای انتخاباتی مجلس شورای اسلامی  شروع شد. حرکت میمونی که در راستای تقویت پایه های جمهوریت نظام بی شک نقش سترگی دارد. اما آنچه به نظر حقیر در "" اردکان ""  مهم و جلوه می نماید دلیلی است که در ذیل به شرح آن می پردازم.

خیلی ها این انتخابات راتجسم عینی  قشون کشی دو جریان مهم "" اصول گرایی "" و "" اصلاح طلبی "" در اردکان  می دانند. تجسمی که به نظر حقیر کاملا اشتباه می باشد ومقابل هم قرار دادن  اینگونه کسانی که صادقانه پا به عرصه انتخاب مردم گذاشته اند ، به نوعی جفا در حق انتخابات می باشد.

هرچند اردکان در سالهای اخیر روی خوش بیشتری به نامزدهای جریان "" اصلاح طلبی "" داشته است  اما این ، هرگز به معنای دور شدن و دست کشیدن مردم شریف این دیار از اصول راستین انقلاب  نمی باشد. مردمی که همیشه با حضور در صحنه های ارزشی ، وفاداری خود به نظام و ولایت را ثابت کرده اند .

براین باورم که در شهر کوچکی چون اردکان نه اصول گرایی برند خوبی برای کسب مقام دنیوی نمایندگی مجلس است و نه اصلاح طلبی  نماد رای آوری بی چون و چرا . دراین شهر مردم بیشتر به خدمت صادقانه اعتقاد دارند تا رنگ و لعاب های انتخاباتی . و اگر به شعور و فهم مردم ایمان داشته و احترام می گذرایم ، لاجرم باید """ انتخاب """ را هم پذیرا باشیم.

هشتم اسفند می رسد ، خواهی نخواهی  و از میان همه نامزدها تنها یک نفر بر کرسی سبز رنگ بهارستان تکیه می زند و به نوعی بقیه نامزدها بازنده انتخابات هفتم اسفند هستند ، اما به گمانم بازنده حقیقی این دوستان نیستند. آنان احساس تکلیفی کردند و خود را به رای مردم عرضه نمودند و بس

اما بازنده حقیقی دراین میان کسانی هستند که مردم را مایوس کرده ، بداخلاقی انتخاباتی از خود بروز داده ؛ بای نحو کان در راستای تخریب رقیب کوشیده است ، دین خود را به دنیای دیگری فروخته است ، از هر وسیله ای برای توجیه رسیدن به هدف خود استفاده کرده است ، مردم و شعور آنان را محترم ندانسته اند و از همه مهمتر ، شعور خود را بر خرد جمعی تفوق داده اند.

آری:

هشتم اسفند ، انتخابات اردکان مثل همه ایران یک برنده اصلی بیشتر ندارد و آنهم مردم با فهم و شعوری که همه حرف و انتخاب خود را در رای خود نوشته و به صندوق انداخته اند و یک بازنده هم بیشتر ندارد و آن هم کسانی که "" بد اخلاقی "" کرده اند. این شهر ، محیط کوچکی است ، خوبی ها برای همیشه در ذهن مردم می ماند و بدی ها نیز برای همیشه ماندنی است .