تروریسم در هرقالب و شکلی محکوم است . این اصل را هر انسان آزاده ای تایید می کند. مضاف براینکه هرگز نباید فراموش کنیم که کشورمان یکی از قربانیان تروریسم در سطح جهان می باشد.
از همان اوان پیروزی انقلاب اسلامیمان و حوادث خونبار دهه شصت گرفته تا جنگ تحمیلی و تروردانشمندان و نخبه های علمی کشورمان در سالهای اخیر .همه و همه به خوبی نشان می دهد که ایران اسلامی یکی از بزرگترین قربانیان "" تروریسم "" در سطح جهان می باشد.
حوادث این روزهای پاریس بیش از هرچیز براین اصل صحه گذاشت که اگر گوشه ای از دنیا آرامشش به هم بخورد و کشت و کشتار و تروریسم در آن بیداد کند ، نقاط دیگر نباید با خیال آسوده طی طریق کنند. این موج دیر یا زود به آنان نیز خواهد رسید. پس لازم است تروریسم در نطفه خفه شود تا این سلول سرطانی فرصت تکثیر نیابد.
اما متاسفانه حوادث بعد از واقعه پاریس در کشور ما نشان داد که ظاهرا خون اهالی پاریس برای برخی از هم وطنان ما سرخ تر از سایر ملل دنیاست. حضور در مقابل سفارت فرانسه ، گریه و زاری و تقدیم دسته گل و یاد داشت تسلیت درست در زمانی که در لبنان نیز جمع عظیمی به خاک و خون کشیده شده بودند ، به نظر شما نشانه چیست ؟
اگر ما نوع دوست و انسان دوست هستیم چرا زمانی که کودکان و مردمان بی گناه افغانی ، سوری ، لیبیایی ، لبنانی ، عراقی ، یمنی و.... در آتش تروریسم می سوختند قطره اشکی ، شاخه گلی و یا تکه کاغذی در مقابل سفارت این کشورها در تهران به یادگار نگذاشتیم.
متاسفاه خون پاریسی ها برای رئیس جمهورمان نیز سرخ تر است. کاش به این نکته هم اشاره کرده بودید.