اردکان من
آرمان شهری بر مدار ایمان ، اخلاق و خرد ورزیاردکان من
آرمان شهری بر مدار ایمان ، اخلاق و خرد ورزیروزانهها
همهجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- شهریور 1396 8
- مرداد 1396 14
- تیر 1396 11
- خرداد 1396 11
- اردیبهشت 1396 9
- فروردین 1396 1
- اسفند 1395 2
- دی 1395 3
- آذر 1395 2
- آبان 1395 6
- مهر 1395 4
- شهریور 1395 9
- مرداد 1395 10
- تیر 1395 8
- خرداد 1395 12
- اردیبهشت 1395 10
- فروردین 1395 6
- اسفند 1394 6
- بهمن 1394 5
- دی 1394 13
- آذر 1394 18
- آبان 1394 24
- مهر 1394 14
- شهریور 1394 11
- تیر 1394 7
- خرداد 1394 15
- اردیبهشت 1394 13
- فروردین 1394 16
- اسفند 1393 16
- بهمن 1393 14
- دی 1393 16
- آذر 1393 16
- آبان 1393 12
- مهر 1393 14
- شهریور 1393 21
- مرداد 1393 15
- تیر 1393 26
- خرداد 1393 25
- اردیبهشت 1393 22
- فروردین 1393 16
- اسفند 1392 20
- بهمن 1392 22
- دی 1392 25
- آذر 1392 22
- آبان 1392 25
- مهر 1392 21
- شهریور 1392 13
- مرداد 1392 5
- خرداد 1392 27
- اردیبهشت 1392 34
- فروردین 1392 33
- اسفند 1391 27
- بهمن 1391 28
جستجو
آمار : 375279 بازدید
Powered by Blogsky
بنازم به این روحیه
مصاحبه گر: ترکش خمپاره پیشونیش رو چاک داده بود روی زمین افتاد و زمزمه می کرد دوربین رو برداشتم و رفتم بالای سرش داشت اخرین نفساشو ازش پرسیدم این لحظات اخر چه حرفی برای مردم داری با لبخند گفت:
از مردم کشورم میخوام وقتی برای خط کمپوت میفرستن.عکس روی کمپوت ها رو نکنن گفتم داره ضبط میشه برادر یه حرف بهتری بگو با همون طنازی گفت.. آخه نمیدونی سه بار بهم رب گوجه افتاده ...
یادشان همیشه گرامی باد.
.
جناب عابدی من این مطلبو چندین سال پیش خونده بودم و خیلی خوشم اومده بود اون موقع ،الان یادوخاطره ی اون روز برام تداعی شد.ممنون.
خاطرات جبهه وآن روزها زنده کردی خداپدرت رارحمت کند.