face book

چند سالی است که سری به شبکه های اجتماعی جهانی نظیر فیس بوک می زنم. بگذریم از افراط و تفریط هایی که در خصوص این شبکه ها می شود. 

از تحریم و حرمت گرفته تا عضویت و بروز رسانی مداوم و گاهی سرک کشیدن بی نام و نشان و رصد کردن دیگران !!!

از منظر من اینها مهم نیست .

مهم تاثیر این شبکه ها با روح و روان اردکانی هاست. 

شاید برخی دوستان فیس بوکی من چندان روی خوشی به این مطلب نشان ندهند اما براین باورم که :

1- دراین فضای مجازی چیزی به نام علم تولید نمی شود.

2- برخی واقعا هنوز جنبه استفاده بهینه از این فرصت جهانی را پیدا نکرده اند. از اشتراک عکس های نه چندان مناسب شخصی گرفته تا نوشتن  همه امورشخصی زندگی خود.....

3- خواه نا خواه باید بپذیریم که محیط هایی چون فیس بوک تاثیرات شگرفتی بر افکار ما دارد. 

4- از همه ظرفیت های مثبت این رسانه تا چه میزان استفاده می شود؟؟؟؟

5- فیس بوک را محلی برای تولید و تبادل آراء خود ساخته ایم ؟ یا واقعا کارمان " پسندیدن " دیگران شده است. 

6- منفی نگر نباشیم و بپذیریم که امروزه سومین کشور پرجمعیت جهان فیس بوک است . پس برای ورود به آن هدف ، برنامه و نقشه ای داشته باشم.

7- وقتی برخی از دوستانم را می بینم که با ورود بی حد و حصر به فیس بوک زندگی شخصی اشان دچار آشوب شده است ( مخصوصا این روزها و مخاطب خاص من ) این فکر ذهنم را مشغول می کندکه آیا ارتباطی میان افراط در استفاده از محیط های مجازی و عدم رسیدگی کامل و دقیق به خانواده وجود دارد؟ 

8- کاش کسی در اردکان تاثیرات فیس بوک بر زندگی مردم را نیز به تحقیق و کار کارشناسی می کشاند!!!

و در پایان :

هنرمان تبدیل تهدید به فرصت باشد.