آب را گل نکنید

روزی که برای همیشه تلگرام را ترک کردم به این باور رسیده  بودم که علیرغم محاسن زیادش ، متاسفانه گاهی جنبه های منفی اش ، رنگ و بویی بیشتر دارد. رنگ و بویی که شاید به اختلال زندگیت هم منجر شود.

 

رنگ و بویی که گاه از لجن زار سیاست زدگی ما ، برمی خیزد و گاه از مطامع دنیوی . گاه به چند خط ، حرمتی هتک می شود و گاه به چند کلمه ، ناعزیزی ، در جمعی عزیز می شود.

 

این روزها کم نیستند کسانی که در راه اثبات خود ، به دنبال نفی دیگران هستند و شوربختانه  برای  این اثبات ، متوسل به انواع بداخلاقی های مجازی و یا حقیقی هم می شوند.

 

جاهلیت مدرن در قالب بازی با کلمات و هشتک هایی ظهور پیدا کرده است که یکی دو روزنوشت قبل ، هشدار آنرا داده بودم .اما ظاهرا در آرام شهر اردکان ، قطار کلمات برخی ، چنان لجام گریخته بر اریکه کاغذ جولان می دهد که آدمی حسرت زندگی در شهر اخلاق را با تمام وجود حس می کند.

نمی خواهم در این مقال از کسی نام ببرم ، امانمی دانم چرا دوستانم این روزها ، کم جنبه تر از گذشته ، از کلماتی استفاده می کنند که جنبه های بدآموزیش در یک متن شاید به مراتب بیشتر از دهها سخنرانی باشد.


دوستان عزیزی که این روزها  مدام پز آمار بالای اعضای کانال و گروه خود را در تلگرام می دهند ، آیا هنگام نوشتن مطلبی ، به سطح فهم و برداشت و درک و.... همه مخاطبان خود توجه کرده اند؟

 

آیا کسی در این شهر از خود پرسیده است  کلماتی چون # کثیف     # تمیز   # دلواپس   # آتش به اختیار  # لجن پراکن    # خیانت   # فرومایگی   # خبیث   # بی اخلاقی    # پاچه خواری   # بدسرشتی      و کلماتی از این دست  چه تاثیری در تریبت نسل جوان ما خواهد داشت ؟ وچگونه فرهنگ لغات فرزندانمان را عوض خواهد کرد؟

 

نه آن کس که ادعای اصلاح طلبی می کند حق دارد از این کلمات استفا ده کند ونه کسانی که داعیه اصولگرایی دارند ، همه در چارچوب قانون حق نقد منصفانه و در خور شان دارند ، اگر هم قرار است میزانی برای رد یا پذیرش نقدی باشد همان "" قانون"" است و بس نه اینکه چون فلانی با سلیقه سیاسی من جور نیست خودش و حتی پدرش آماج  بدترین الفاظ و نسب ها قرار گیرند و چون فلانی هم سلک من است ، بری الذمه از هر نوع خطایی باشد.   

 

البته به گمانم بزرگترین اشکال فضای مجازی شهر، به نوعی عدم نظارت دقیق بر محتوای مطالب آن توسط مسئولین ذیربط می باشد. قلم ها قداست دارند و پاسداران قداست آنها ، کسانی هستند که خود باید بیش از همه دلشان حال قلم س وخته باشد .

 

مدتها قبل از خبرها آمده بود که فرماندار محترم ،مشاور صنعتی خود را منصوب کرده اند ، سوال حقیر از جناب آقای مقیمی فرماندار محترم این است ؟ مشاور فرهنگی و رسانه ای شما کیست ؟ و اگر هم منصوب است ، چگونه در رصد فضای مجازی شهر ، شما را یاری می رساند ؟

 

آری ، احساس خوبی نسبت به فضای سنگین مجازی شهرم ندارم، یکی هنوز شهردار نشده برچسب فلان می خورد و برخی در زمزمه هایشان از فرماندار جدید حرف  می زنند ،  به گمانم تنها دو شاخصه برای قبول مسئولیت در این شهر باید ملاک باشد و بس آنهم    تعهد و تخصص    نه حزب و خط و جناح

 

شهردار ویا فرماندار آتی اردکان خواه به رئیس جمهور فعلی و خواه به رقبای او رای دباشد ، مهم نیست ، مهم خدمتگزار بودن او برای شهر است و بس . مگر مردم چیزی غیر از این می خواهند؟


 و درآخر اینکه :

دوستان عزیزم : نهر روان فضای مجازی شهر را آلوده کلمات و جملات خود نسازید . به قول سهراب عزیز

 

آب  را گل نکنید ، در فرو دست انگار ، کفتری می خورد آب





.