لیس بمسلم

این روزها نمی دانم ، انسانیت و آدمیت ، ره به کجا می برد !!!!! هزاران افسوس که در این جامعه ی  به اسم مسلمان ، رسم مسلمانی  تنها قا ب دیوار خانه ها شده است.مگر هنوز فریاد پیامبرمان در گوشمان نیست که دراعماق قرون فریاد زد : 

قال رسول الله(ص): «مَنْ اَصْبَحَ و لم یَهْتَمُّ بِاُمورِ الْمُسْلِمینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادى یا لِلْمُسْلِمینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ؛ 

هر کس صبح کند و به امور مسلمانان همت نورزد، از آنان نیست و هر کس فریاد کمک خواهى کسى را بشنود و به کمکش نشتابد، مسلمان نیست.» کافى، ج 2، ص 164، ح 5.

فضای مجازی کشورمان را دیده ای ؟ آنانی که افتخارشان به اشتراک گذاشتن  تصاویر خصوصی ازدواج مجددشان است ...... آنانی که برای سگ های بی خانمان کمپین می زنند ، آنانی که تنها دل خوشی شان لایک عکس های قطع شدن دست یک بچه گربه در فلان کشور خارجی است و قس علی هذا

این ها درد  است ، درد بی تفاوتی  ،  این همه درد را خواهشا به بی توجه ای رسانه ملی به فاجعه میانمار اضافه کنید. رسانه ای که حاضر است فروریختن پلی فلزی در بلاد کفری را به کرات نشان دهد اما دریغ از یک حتی زیر نویس و عرض تسلیت  به  جامعه جهانی مسلمانان. چگونه ادعای ام القرای جهان اسلام را داریم درحالیکه ، بیخ گوشمان ، مسلمان کباب می کنند و ما هنوز فرصت پرداختن به آن  را نداریم. 

مردم از رسانه ملی ، علمای قوم ، ائمه جمعه و جماعت  و.... در این خصوص چه انتظاری دارند ؟؟ حتماباید پای سیاست و حزب و جناح به وسط آید که درس و بحث را تعطیل و کفن پوش به میدان آئیم؟ مگر این نسل کشی با وقایع  بوسنی در دهه 70 چه تفاوتی دارد؟

ره به کجا می بریم ؟ چه نشانی از جامعه نبوی در خود زنده نگه داشته ایم ؟ این رسم مسلمانی نیست ؟ نگذاریم خیلی چیزها را فدای برخی ملاحظات کنیم. این "" دین "" قرنها باید زنده بماند . مسلمانی آئین پاک ابراهیمی است که قرنهاست ، سینه به سینه به مارسیده است ، نگذاریم برخی ملاحظات ، ما را در برابر فریاد مظلومیت ، ستم دیده ای بی تفاوت کند.

مسلمانان میانمار این روزها ، روزهای سختی را می گذرانند.  ای کاش ، مردم و مسئولین ما کمی فرصت بیشتری برای ابراز همدردی با آنان داشتند.ای کاش