دوم خرداد ، یک روز یا یک جریان

 امروز دقیقا دو دهه از روزی می گذرد که مقام معظم رهبری در همان ایام از آن به "" حماسه "" تعبیر کردند. دوم خردادی که شاید بتوان گفت برای اولین  باز پس از انقلاب شکوهمند ایران اسلامی ، معادلات روی کاغذ خیلی ها را هم زد. 

اکنون و پس از گذشت بیست سال از آن روزهای پر التهاب  و شور ونشاط ، حرکت دوم خرداد نشان داده است که اولا کف بر روی آبی نبود که  برود و دوما در هر دوره ، با پوست اندازی ، هویت و شمایلی جدید به خود می گیرد. 

در باب آفت شناسی حرکت دوم خرداد ، سخن ها رفته است که در این مجال اندک نمی گنجد ، اما اگر بخواهیم به دور از تعصب و در سایه سار انصاف سخنی رانده باشیم ، به گمانم این جریان فکری  را نیز نباید عاری از آفت و چالش و ضعف و... دانست . 

دوم خرداد شاید به تنهایی نه نماد کاملی از اصلاح طلبی ( به معنای واقع آن ) است  ونه بزرگان این جریان آنرا به ادعا کشیده اند. دوم خرداد ، برخلاف ظن برخی نه پشت پا زدن به اصول انقلاب است ونه ساختار شکنی در نظامی است که بدنه آنرا ""مردم سالاری"" دینی تشکیل می دهد.

هرچند در این سالها ، شاید خیلی ها از نام دوم خرداد  سوء استفاده ها کرده و ساختارهای قانونی و عرفی جامعه ما را به سخره گرفته و یا حتی در لباس "" اصلاح طلب "" قصد براندازی نظام را نیز داشته اند ، که  خدا را شکر در جای خود ، منکوب شده و هرگز نتوانسته اند ، جریان غالب اصلا ح طلبی شوند اما نباید فراموش کنیم که تمام هم و غم خود را مصروف اعتلای  جریان فکری اصیلی کنیم که کوشیده است  تا با حفظ اصول انقلاب ، نگاهی نو به فروعی بیاندازد که در گذر زمان می تواند لباس تغییر و تحول را بر خود بپوشاند. 

دوم خرداد ،    تنها یک روز در تقویم این کشور نیست ، باید بپذیریم که اکنون به جشن تولد جوانی 20 ساله نشسته ایم که بیش از هرزمان دیگری به بلوغ فکری رسیده است. جوانی که بی شک برای رسیدن به روزهای بهتر عمرش به تجربه گهربار بزرگان ،احتیاج مبرم دارد.