خواب نمانیم، فاجعه نزدیک است

جامعه را انسان میسازد و شرافت هرجامعه بی شک برخاسته از شرافت رفتار اعضای آن است.

هنجار و ناهنجار، ارزش و ضدارزش وقس علی هذا همه و همه مرهون افعال انسانی در جوامع بشری است.

گاه آسیبی اجتماعی چون موریانه جامعه را درون میکند و غفلت امروز ، جز اشک حسرت فردا چیزی به دنبال ندارد.

این مقدمه موجز را از این جهت گفتم تا اهمیت موضوع مورد بحث ، بیش از پیش برایتان تبلور یابد.

ریاست محترم اداره ثبت احوال اردکان در گزارشی با ارایه آماری در خصوص وضعیت ازدواج در سال گذشته در شهرستان اردکان ، دونکته مهم را بیان کردند که به نظرم درخور تامل فراوان است.

به این دومهم دقت نمایید:

آمار ثبت ازدواج در نه ماهه امسال(۱۳۹۵) شهرستان اردکان:

در این مدت تعداد 447 واقعه ازدواج در اردکان به ثبت رسیده که نسبت به مدت مشابه در سال گذشته نزدیک به 15 درصد کاهش نشان می دهد

از این تعداد ازدواج 20 مورد آن مربوط به دخترانی بوده که سن آنها بین 10 تا 14 سال بوده است .

نسبت ازدواج به طلاق در شهرستان 12، استان 8 و در کشور 5 ( در استان به ازای هر 8 ازدواج یک طلاق ثبت می شود و در شهرستان به ازای هر 12 ازدواج یک طلاق ثبت شده است)

آنچه اکنون وحتی با نگاهی سطحی به این آمارتوجه هر بیننده ای را جلب می کند ، کاهش میزان ازدواج و ترویج زندگی مجردی و یا هم خانگی با پدر و مادرآنهم در سن ازدواجاست. این مسیله خود نکته ای است که بی شک باید توسط مسوولین فرهنگی شهر مورد عنایت ویژه قرار گیرد.

بی شک هرچه سن ازدواج در جامعه ای بالاتر رود، نسبت احتمال ابتلا به ناهنجاری ها و بزه های اجتماعی نیز افزایش می بابد.

مخصوصا در عصری که تکنولوژی زمینه های انحرافات اخلاقی را راحت تر از گذشته در اختیارافراد جامعه می گذارد.

فراموش نباید کرد که بیان این مسیله هرگز به معنای منفی نگریستن به جامعه شریف مجردی نمی باشد و چه بسا که برخی از مجردها ، پاکتر از متاهلان باشند که در منجلاف انحرافات اجتماعی دست و پا می زنند.

نکته مهم دیگری که درجای خود ارزش تفکر و تامل بسیار دارد این است که ترویج ازدواج در سنین پایین با توجه به عدم اشراف زوجین به مسایل زناشویی و آداب زندگی خود میتواند زنگ خطری جدی باشد.

متاسفانه جامعه در زمینه آموزش و آماده سازی فرزندان خود برای زندگی مشترک به شدت سهل انگاری کرده و ریشه بسیاری از نابسامانی های بعدی من جمله افزایش خطرناک رشد طلاق را باید در همین سهل انگاری ها دید.

فرزندان ما اکنون در فرایند تعلیم و تربیت های رسمی در مدارس کمتر به امور مهم و زیربنایی فراگیری آداب واخلاق اجتماعی می پردازند ، امری که بعدا متاسفانه ناهنجاری های زیادی در جامعه نظیر طلاق را رقم خواهد زد.

مسوولین محترم شهر:

دیگر تنها آلودگی مهمترین مشکل شهر نیست. لطفا از خواب برخیزید. فاجعه شاید نزدیک باشد. این نسل یا نسل بعدی ، مهم نیست، مهم بیدار شدن از خواب تغافل و تجاهل است.

باید کاری کرد