شنبه ای پر فروغ

شهر آرام است.

برخی بیدار
برخی هنوز در خواب

های و هویی از ستادها بلند نمی شود. 

آنانی که یک هفته مدام خود و زندگیشان را وقف کاندیدایی نموده بودند ، اکنون لختی آرمیده اند تا تنی بیاسایند.

آری، همه چیز آرام است.
آرام برای یک جمع بندی ، آرام برای رسیدن به یک نفر از میان خیل نه انبوه نامزدها.

دراین چند شب بی شک شبهای پرالتهابی بود ، چه آنانی که نیامده رفتند
چه آنانی که نماندند و
چه عزیزانی که تا جمعه ماندند تا میزان مقبولیت مردمی خود را بسنجند.

اکنون وقت کمی استراحت است.

همه و همه ، کوشیدند تا خود را معرف باشند.

بگذریم که باز برخی خواسته یا ناخواسته این انتخابات را فرصتی برای تسویه حسابهای جناحی قرار دادند.

با فهم مردم بازی کردند، خود تخلف کردند اما از تخلف رقیب برآشفتند.

بگذریم که برخی دوخاندان محترم این شهر را قربانی مطامع دنیوی خود کردند.

بگذریم که هوای نفس ، برهوای تقوای خیلی ها غلبه کرد و اتهام زنی ها را رواج داد.

مردم فهیم هستند، درک دارند و اگر جمهوریت نظام را پذیرا باشیم ، بی شک """ میزان رای ملت است"".

آری، فردا تکلیف دو جریان در اردکان حداقل برای چهارسال دیگر روشن می شود.

یا اصلاح طلبی به سردی میگراید یا اصولگرایی به خاموشی

اکنون نوبت مردم است که یکی از این دو گفتمان را انتخاب کنند.

گفتمانی که با شعور انتخاب میکنند نه با شعار

به امید شنبه ای پرامید باطلوع خورشید پرفروغ مردم سالاری