مفرد مذکر غایب

او می آید 

این وعده همه کسانی است که به امید طلوغ عصری نورانی در تاریخ بشریت  به "" انتظار "" نشسته اند.

اما فعل انتظار  ، نشستن نیست. 

برخاستن است

برخاستن برای اقامه

 "" دین ""

"" عدالت ""

و

"" رساندن بشریت به  بشر بودن مغفول خود""

میلاد عصاره آفرینش و مظهر امید بشریت ، مبارک

.