دغدغه های یک مدیر 4

 خیرین مدرسه ساز

از افتخارات بی بدیل آموزش و پرورش استان و شهرستان ، جذب بالای خیرین مدرسه سازی بوده است که در راستای کمک به آموزش و پرورش ، صمیمانه دست یاری و نیازی آموزش و پرورش را فشرده اند.

خیرینی که بی شک ضمن برخورداری از ثواب اخروی ، نیک نامی دنیوی را نیز برای خود ، خانواده و مرحومین خود خریده اند وازاین حیث آموزش و پرورش اردکان که در استان از شهرهای شاخص می باشد باید برخود ببالد.

اما متاسفانه حوزه اصلی فعالیت این خیرین گرانقدر ، مدرسه سازی آنهم از نوع فیزیکی می باشد. به گمان می رسد باید با اعمال مدیریتی در خور توجه و شایسته شان این عزیزان ، ذهنیت و روال کار را به سمت و سویی سوق داد که تمام نیازهای آموزش و پرورش در برگرفته شود به عنوان مثال:

آموزش و پرورش اردکان فاقد یک سالن امتحانات استاندارد با قابلیت برگزاری آزمونهای بزرگ می باشد

سالهاست استخر کانون حضرت امام به دلیل فقدان بودجه رها شده است

نیاز به یک کتابخانه تخصصی دانش آموزی به شدت احساس می شود.

چرا از پتانسیل خوب خیرین برای اجرای طرح شهرستانی تغذیه رایگان استفاده نشود. امسال متاسفانه طرح تغذیه رایگان مخصوصا شیر حذف شد .

حذفی که بی شک با توجه به سطح درآمد پایین خانوارهای روستایی و شهری اردکان ، تبعات منفی بسیاری بر جسم و روح دانش آموزان برجای خواهد گذاشت .

گمان می شود بایک مدیریت منسجم می توان با استفاده از توامندی های خیری و دریافت کمک از کارخانجات شهرستان ، این طرح به مرحله اجرا درآید.

این جملات هرگز به معنای نفی زحمات و تلاش های خیرین مدرسه ساز نیست ، بلکه بیشتر دغدغه هایی است که می تواند در بهینه سازی و جهت دهی کمک این عزیزان به آموزش و پرورش موثر باشد. 

می خواهیم خیرین باز هم مدرسه بسازند اما از نوعی دیگر ، مدرسه ساختن تنها و تنها به ساختمان سازی خلاصه نمی شود . 

نسل سازی آنهم از نوع فرهنگی نوعی مدرسه سازی است .